Caroline Ferriday z USA, Herta Oberheuser z Niemiec, Katarzyna Kuśmierczyk z Polski. To liliowe dziewczyny. Jest jeszcze Zuzanna Kuśmierczyk i ich matka. Ale kobiet jest znacznie więcej… Określenie "liliowe" pochodzi od lilaka, u nas potocznie nazywanego bzem. Caroline hodowała go przed domem. Bez to roślina magii, miłości i uzdrowienia. Chroni i oczyszcza. Znak czystych uczuć.
"Mój anioł, zesłany z nieba". Bohaterem tej powieści jest miłość, która urzeczywistnia i spełnia się w Carol Aird oraz w Terry Belivet. Ta powieść skonstruowana jest z miłości. Z tej wymarzonej i wyidealizowanej. Z miłości, która ma dać radość oraz stabilizację. Z miłości prowadzącej do założenia rodziny i domu. Z miłości przeżywanej w osamotnieniu…
Życie Racheli dzieli się na dwie części. Na tę przed pociągiem i po pociągu. Bo to on właśnie wywiózł ją z rodzinnej Bratysławy do dalekiej Norwegii w ramach akcji Międzynarodowego Nansenowskiego Biura do spraw Uchodźców, ratującego żydowskie dzieci przed śmiercią, zanim jeszcze wybuchła II wojna światowa.
Sufrażystki i sufrażetki. Wielka historia i fikcja literacka. Postaci realne i wyobrażone. Ruch wyzwolenia kobiet od podszewki. Gorsety i fetyszyzm. Matki, żony i … Zabójstwo w cieniu tajemnic oraz emocje i napięcie sięgające zenitu.
Chociaż nad Diabelskim Poletkiem nie unosi się zapach siarki, jest ono prawdziwym piekłem przerażających zdarzeń i emocji. Jakub z Emmą pozostaje w Londynie, by uratować życie swoich przyjaciół. Jest kanał i łódź, a w niej przewodnik Sharon. Jest most i labirynt prowadzący do centrum Diabelskiego Poletka, w którym znajduje się Biblioteka Dusz, a w niej uwięzione dzieci.
Roberta może nauczyć kobiety, by nie bały się zmian w swoim życiu. By krok po kroku odszukały siebie i swoje potrzeby. Jej się to udało. O takiej opowieści marzy się od dawna. Małgorzata Hayles stworzyła historię niezwykłej kobiety, której los przedziwnie egzemplifikuje się w rzeźbie "Wiek dojrzały" Camille Claudel, znajdującej się w Muzeum Rodina w Paryżu. Są odwołania do "Podróży" Zbigniewa Herberta, Wisławy Szymborskiej, muzyki, w tym i klasycznej oraz minimalistycznych kompozycji Philipa Glassa.
W tej opowieści jest miłość i wojna. Są układy polityczne wielkich mocarstw i los pojedynczego człowieka. Jest ból i nadzieja. W klimat książki wprowadza czytelnika okładka, zaprojektowana przez Izabelę Surdykowską-Jurek. Obraz świec zapalanych w kościele w intencji zmarłych to forma wstawiennictwa u Boga w ich imieniu. Wszak olej i wosk to dary ofiarne. A ich symbolem jest opowieść Bogdana Wołmińskiego, syna Heleny i Józefa pochodzących z Kresów o życiu ich rodzin, prowadzona chronologicznie od marca roku 1921 do czasów nam współczesnych.
Kryminał filozoficzny. Pełna napięcia konstrukcja fabuły z bohaterem-egoistą. I ponad dwieście stron intelektualnej zabawy. Już sam tytuł przyciąga uwagę. Trochę kojarzy się z autobiografią Stendahla "Pamiętnik egotysty". A także i z Diderotem oraz jego filozoficznymi przemyśleniami. Z egotyzmem odkrytym w Anglii, a od XVIII wieku znanym i francuskim umysłom, a później i pozostałym na całym świecie. A jeśli doda się do tego przystojnego młodzieńca z okładki, którego spuszczone oczy zamykają go w sobie i oddzielają od świata to trudno o lepszą plastyczną metaforę oddającą treść książki.
