Płeć kulturowo-społeczna i płeć biologiczna. Oraz "bacza pusz", czyli dziewczynki, które rodzice zmuszają do bycia chłopcami, by ratować swą pozycję społeczno-zawodową w środowisku. By zgodnie z wielowiekową tradycją podnieść prestiż rodziny, czego nie gwarantuje urodzenie córki.
Ona i on. Ona bardzo świadoma swoich pragnień czeka półnaga na plaży. On dla niej potrafi zejść ze statku i po kręgach światła przejść na ląd. Jest noc, gdzieś między chmurami zawieszony księżyc. Czy można chcieć jeszcze więcej?
Czy kiedykolwiek zdarzyło ci się, żeby pisarka lub pisarz zostawili na twojej sekretarce wiadomość dla ciebie? Zrobiła tak Tove Jansson. Wiadomość do ciebie pisała przez całe życie, a pod jego koniec wybrała z niej to, co uważała, że będzie ci potrzebne w dalszej wędrówce przez życie. A że trudno byłoby nagrywać się na sekretarkę każdemu z osobna, najważniejsze dla ciebie wiadomości wydała w formie książki.
Przyznaję szczerze – kiedy trzymałam książkę w dłoniach, nie przekonywała mnie. Serce na okładce i napisy "Polecą iskry. Zapłonie namiętność" błyskawicznie kojarzyły mi się z jednym – romansidło dla nastolatek. Zaczęłam jednak czytać. I?
Anna, Catherine, Sophie. Trzy bohaterki powieści. Dlaczego tak bardzo przypominają mityczne Parki? I czy tak samo jak w rzymskiej mitologii można odczytać je jako personifikacje przeznaczenia?
Koncepcja plastyczna okładki to idealne odzwierciedlenie postaci Marie Jalowicz Simon. Jej lekko uśmiechnięta twarz wyraża nie tylko wiarę w sens życia, ale i siłę przetrwania. W tle, autor okładki, Mariusz Banachowicz, umieścił widok na słynny Oberbaumbrücke w Berlinie. I tu kolejny symbol. Most jako znak przekroczenia nieprzebytych przeszkód, znak połączenia tego, co rozłączone w czasie i przestrzeni.
Księżyc i Ziemia. Sunny i Maxon. Autystyczny Bubber. Odchodząca Emma. Narodziny córki. Wszystko to złączone w jedno.
Fortuna, namiętność i klątwa. W jakie potrafią wejść układy? I dlaczego przenosimy się w czasie akurat do roku 1773? Warto się o tym wszystkim przekonać.
