Katyń w fotografii
kzarecka
2007-09-02
Już we wtorek (4 września) swoją premierę będzie miał szczególny album - "Katyń". To publikacja poświęcona filmowi o tym samym tytule, którego reżyserem jest Andrzej Wajda. O filmie większość Polaków słyszała już dawno. Co natomiast wiemy o albumie? Raczej niewiele, warto więc choć delikatnie przybliżyć jego wartość. To nie tylko obszerna relacja z planu filmowego, ale również jedyne w swoim rodzaju świadectwo prawdy historycznej.O albumie: - Osobistym wypowiedziom reżysera na temat sprawy katyńskiej i pracy nad filmem towarzyszy bogaty materiał zdjęciowy - z fotosami z planu filmowego, z fotografiami występujących w "Katyniu" znanych polskich aktorów, m.in. Mai Komorowskiej, Danuty Stenki, Mai Ostaszewskiej, Magdaleny Cieleckiej, Jana Englerta, Władysława Kowalskiego, Andrzeja Chyry i Artura Żmijewskiego, oraz z unikalnymi zdjęciami archiwalnych dokumentów i przedmiotów znalezionych podczas ekshumacji grobów oficerów polskich w Katyniu. Całość uzupełniają filmowe dialogi i wypowiedzi współpracowników Andrzeja Wajdy z planu filmowego. Pomysłodawcą formy artystycznej albumu jest grafik prof. Maciej Buszewicz, zaś autorem fotosów i fotografii - Piotr Bujnowicz.
Fragment
Prawdziwym tematem dla filmu o Katyniu jest tajemnica i kłamstwo, które tę zbrodnię czyniły przez lata tematem tabu - ostatecznym "sprawdzianem lojalności wobec ZSRR". Cóż z tego, że dziś prawda znana jest powszechnie, a dokumenty przekazane przez władze Rosji zawierają rozkaz likwidacji obozów z podpisem Stalina? Nadal jedynym tematem dla filmowej opowieści o tej zbrodni mogą być nie ofiary, lecz ich rodziny, zadające sobie pytanie: "Dlaczego?" I nie znajdujące na nie żadnej sensownej odpowiedzi.
Z tych względów widzę mój film o Katyniu jako opowieść o rodzinie rozłączonej na zawsze, o wielkich złudzeniach i brutalnej prawdzie. Słowem, film o indywidualnym cierpieniu, a nie wszechobecnej polityce. Dlatego pomijam pytania, na które padły już odpowiedzi, a przywołuję obrazy mające znacznie większą pojemność uczuciową.
Anna swoim zachowaniem przypominała mi moją Matkę - nigdy niepogodzoną z faktem, że Ojciec nie wrócił z wojny, poszukującą nieustannie jakichkolwiek śladów potwierdzających jej nadzieje.
Dlatego nadałem scenariuszowi formę osobistej opowieści, do bólu okrutnej, której bohaterami są nie ci, którzy giną, ale kobiety, które czekają, żyjąc nadzieją każdego dnia i każdej chwili, przeżywają cierpienia niepewności i oczekiwania powrotu. To oczekiwanie niech będzie tematem tej opowieści. Wierne i niezachwiane niczym w pewności, że wystarczy otworzyć drzwi, a stanie w nich oczekiwany mężczyzna - mąż i ojciec!
Z tych względów widzę mój film o Katyniu jako opowieść o rodzinie rozłączonej na zawsze, o wielkich złudzeniach i brutalnej prawdzie. Słowem, film o indywidualnym cierpieniu, a nie wszechobecnej polityce. Dlatego pomijam pytania, na które padły już odpowiedzi, a przywołuję obrazy mające znacznie większą pojemność uczuciową.
Anna swoim zachowaniem przypominała mi moją Matkę - nigdy niepogodzoną z faktem, że Ojciec nie wrócił z wojny, poszukującą nieustannie jakichkolwiek śladów potwierdzających jej nadzieje.
Dlatego nadałem scenariuszowi formę osobistej opowieści, do bólu okrutnej, której bohaterami są nie ci, którzy giną, ale kobiety, które czekają, żyjąc nadzieją każdego dnia i każdej chwili, przeżywają cierpienia niepewności i oczekiwania powrotu. To oczekiwanie niech będzie tematem tej opowieści. Wierne i niezachwiane niczym w pewności, że wystarczy otworzyć drzwi, a stanie w nich oczekiwany mężczyzna - mąż i ojciec!
Andrzej Wajda "Katyń" (album); Wydawnictwo: Prószyński i S-ka; Andrzej Krzysztof Kunerta - historyk; Piotr Bujnowicz - fotograf; Format: 215 x 303 mm; Liczba stron: 208; Okladka: twarda; ISBN: 978-83-7469-555-8
KaHa
