Baczność! Oto Historia

kzarecka

2007-11-14

kobieta_160Książka jednego z najważniejszych fińskich prozaików jest już w Polsce. Jej tytuł to "Kobieta pułkownika". A owym "jednym z najważniejszych" jest Daniel Katz. Dowcipna i pełna emocji książka opowiada, jak jedno wydarzenie może zmienić całe życie. Bo przecież może, prawda? Okazuje się, że dystans i racjonalizm można doskonale połączyć z energią i namiętnością.






O książce - Pewnego burzowego wieczoru Henryk Watra, nauczyciel historii wychodzi z domu, by naprawić naderwany przez wzburzoną wodę pomost. Jednakże deski ulegają sile żywiołu i unoszą mężczyznę w dół rzeki. Jego podróż kończy się równie niespodziewanie na pomoście przynależącym do domostwa niewidomego pułkownika. Nauczyciel jeszcze nie wie, że to zdarzenie na zawsze odmieni jego życie. W jego uporządkowany świat - wraz z pułkownikiem Muskiem, jego piękną i tajemniczą żoną, Mavrą, oraz wiernym przyjacielem, Jovanem - wkroczą naraz: płomienne uczucie i prawdziwa Historia z wojną bałkańską w tle.

Paulina Wilk o "Kobiecie pułkownika": - Zupełnie niedzisiejsza książka. Napisana z elegancją i powściągliwością, na którą młodych autorów już nie stać. Ta staromodna proza na zmianę drażni i wciąga, wyprowadza z równowagi, ale z równą siłą uzależnia. Nikt tu nie jest tym, kim się wydaje. Nikt nie mówi prawdy. Napięcie rośnie jak w telewizyjnym Teatrze Sensacji, bo też Katz napisał książkę gotową do wystawienia na kameralnej scenie. Duchotę prowincjonalnej mieściny pożyczył od Czechowa, miłosne frazy od Puszkina, bawi się cytatami i teatralną konwencją. Nie odszyfrujemy nawet, kto okazał się winowajcą, a kto ofiarą. Katz najpierw paraliżuje czytelnika zawiłą grą emocji, po czym rozwiązuje supełek, jakby to była dziecięca igraszka. I zostawia nas oniemiałych.

Fragment
Henryk Watra słuchał radiowej prognozy pogody, w której ostrzegano, że wichura może się utrzymać przez całą noc. Było już późno, powoli zapadał zmierzch i spomiędzy żwawo sunących chmur od czasu do czasu przeświecał Księżyc. Watra włożył panterkę i kalosze, zarzucił na głowę kaptur i poszedł na pomost sprawdzić, jakie szkody wyrządziła burza. Jego łódź leżała obrócona do góry dnem z dala od kipieli, lecz pomost był zagrożony. Przedłużeniem stabilnej, drewnianej konstrukcji była zbita z desek platforma na dwóch beczkach, którą Watra zamierzał osadzić między dwoma wbitymi w dno rzeki palami, tak by mogła swobodnie unosić się na wodzie. Całość było jednak ciągle w fazie projektu, brakowało pali i platforma była sprzęgnięta z pomostem za pomocą kilku desek i gwoździ. Teraz wezbrana rzeka niebezpiecznie uniosła platformę, bystry prąd i wiatr przyszły jej w sukurs, i tak rozszalałe żywioły, oderwawszy parę desek, obracały właśnie podskakującą na falach platformę w dół rzeki. Trzymała się już tylko na dwóch solidniej przybitych deskach.
Henryk wziął ze sobą siekierę, gwoździe i sznur. Wiedział, że lepiej być przygotowanym. Platformie już wcześniej zdarzało się przekrzywić. Jeden koniec sznura przewiązał wokół pnia jarzębiny przy pomoście, drugi zaczął przewlekać przez ucho pontonu, aby przyciągnąć platformę z powrotem do pomostu. Potem wystarczy już tylko przybić siekierą deski. Jeśli to nie pomoże, trzeba je będzie oderwać i wyciągnąć platformę na brzeg.

Daniel Katz "Kobieta pułkownika"; Wydawnictwo: Czarne; Format: 125 x 195 mm; Liczba stron: 400; Okładka: miękka; ISBN: 978-83-7536-013-4

KaHa

Tagi: daniel katz, kobieta pułkownika, książka, autor, wydawnictwo czarne, fin, bałkany,

<< Powrót

Papierowy Ekran 2009

FB PL

Kejos

HaZu

PL zmiany