Zdobądź Elę
kzarecka
2008-04-25
Marzyłam o zostaniu badaczką, pianistką, odkrywcą, zawodową pingpongistką i narciarką, ale pod koniec podstawówki zaczęłam pisać, w liceum pisałam coraz więcej, a kończąc je miałam gotowy pierwszy większy tekst, który już wtedy rozesłałam do różnych wydawnictw, mając nadzieję, że zostanie opublikowany.
Swoją pierwszą powieść, Ona idzie przez obraz, znika wydałam w 1996 r. Jest to powieść, która w znacznej mierze opowiada o moim własnym dorastaniu. O samotności Hanny. O mobbingu. O odwadze bycia sobą. Ale za wysoką cenę.
W roku 1999 ukazała się moja druga powieść pt. Dziewczynka, która wynalazła życie. Opowiada ona o 14-letniej Fanny, która z trudnym prawdziwym życiem, między innymi z rodzinnymi konfliktami, radzi sobie, uciekając do świata fantazji. W odróżnieniu od Hanny, Fanny wybiera agresję skierowaną na zewnątrz, a nie do wewnątrz, jako strategię radzenia sobie z częściowo dobrowolną, ale po części też narzuconą samotnością.
Te dwie pierwsze powieści dały asumpt do współpracy z organizacją Ratujcie Dzieci, dla której napisałam dwie krótkie powieści, Uratujcie klasę przed samotnymi wilkami (opowiada o mobbingu i wykluczeniu, skierowana jest do klas 4-6) oraz Tajemny sens życia Fanny (skierowana do ostatnich klas podstawówki, o problemach nastolatków, samotności, odwadze, by być dorosłym).
Wiosną 2001 r. wydałam swoją pierwszą powieść dla dzieci i młodzieży Robin w kapturze, która uzyskała nominację do nagrody Augustpriset. Książka opowiada o spotkaniu dwojga dzieci, latem w lesie. O drzewach mających oczy, dzieciach zamieniających się w zwierzęta, o fantazjach graniczących z rzeczywistością. Pisanie tej książki sprawiło mi ogromną przyjemność, bo mogłam napisać taką, jaką chciałam przeczytać, gdy sama była dzieckiem.
Jesienią 2001 r. ukazała się Rebeliantka o zmarzniętych stopach. Bohaterką jest młoda kobieta, Stella Björk, która jest moim alter ego, studentka Wyższej Szkoły Handlowej w Sztokholmie. Można powiedzieć, że powieść to polityczna satyra na różnice klasowe w szwedzkim społeczeństwie i finansowe elity, ale traktuje też o miłości i przyjaźni, między innymi z pewnym bezdomnym. Stella ma buntowniczą naturę, między innymi zakłada na uczelni Stowarzyszenie Anonimowych Akcjoholików, które przeradza się w coś na kształt ruchu undergroundowego, co z kolei doprowadza do "drugiej okupacji samorządu".
Sztuka bycia Elą wyszła w kwietniu 2003 r. Jest to opowieść o 26-letniej Eli Sander, która próbuje stworzyć sobie rodzinę, własny świat, mimo rozwodu rodziców, rozczarowań, niewiary w stałe uczucie i strachu, że będzie "taka jak wszyscy". Ela mieszka w centrum Sztokholmu, gdzie poznaje chorego na raka sąsiada, buldoga, kucharza (do zakochania się), a wreszcie, najważniejszą osobę, małą dziewczynkę o imieniu Klara, córkę bezdomnej Siri, która zniknęła bez śladu. Ela na jakiś czas zostaje "mamą" Klary, a jednocześnie niby prywatny detektyw próbuje odnaleźć zaginioną Siri.
Alva i rodzina Udawalskich to tytuł książki dla dzieci, którą napisałam mniej więcej w tym samym czasie co powieść o Eli. To książka dla ośmio-, dziewięciolatków z ilustracjami Evy Eriksson. Książka opowiada o Alvie, przebojowej, ale i wrażliwej ośmiolatce, która na przemian jeden tydzień mieszka ze swoim tatą, a drugi z mamą - krótko mówiąc, książka o współczesnej rodzinie po rozwodzie.
Wiosną 2005 r. ukazała się powieść Kochający na marginesie, którą napisałam poprzedniego lata. Za tę powieść już jesienią 2004 roku dostałam literacką nagrodę Wahlström & Widstrand (nagrodę Pära Westberga)! Jest to książka o grupce nietypowych postaci (nazywam ich ludźmi na marginesie), ich życiu i losach, które się ze sobą stykają, a czasami przeplatają.
Nieszczęśliwy transwestyta (chce być kobietą) zakochuje się w młodej dziewczynie marzącej o karierze modelki. Złodziejka cierpiąca na depresję jest nieszczęśliwie zakochana w swoim terapeucie, który z kolei obsesyjnie tęskni za byłą dziewczyną. Kaleki grajek, marzący o karierze, zakochuje się w złodziejce. Pewien mężczyzna zapada na raka żołądka, jego gruba żona jest uzależniona od czekolady. I tak dalej.
Poza pisaniem spędzam czas na spotkaniach z przyjaciółmi, samotnym przesiadywaniu w kawiarni z notatnikiem, chodzeniu do kina, studiowaniu medycyny alternatywnej, czytaniu książek, uprawianiu sportu i długich spacerach bez względu na pogodę.
FOTO. Źródło: Johannanilson.com
KONKURS
A teraz pytanie konkursowe. Dość łatwe. Należałoby nawet sprecyzować – bardzo łatwe. Jeśli czytaliście uważnie, nie powinno sprawić wam problemów. Zaczynamy!
Ile książek napisała Johanna Nilsson?
Odpowiedzi zatytułowane "KONKURS-ELA" należy wysyłać na adres skrzynki redakcyjnej:
redakcja@przystan-literacka.pl
W wysłanej wiadomości prosimy o zamieszczenie odpowiedzi na powyższe pytanie konkursowe, podanie swojego imienia i nazwiska oraz adresu, pod który, w razie wygrania, książka powinna zostać wysłana.
Na odpowiedzi czekamy do 15 maja.
Przypominamy, że wysłanie wiadomości jest jednocześnie wyrażeniem zgodę na przetwarzanie i wykorzystywanie danych osobowych przez Serwis Przystan-Literacka.pl zgodnie z Ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 29 sierpnia 1997 roku (Dz. U. Nr 133, pozycja 883).
KaHa
"Przyjdź, wyciągnij mnie" - fragment książki "Sztuka bycia Elą"