Wieczny i czarno-biały
kzarecka
2008-09-05
Orhan Pamuk: - Zrozumiałem, że autobiografie nie służą utrwaleniu przeszłości, lecz pomagają nam ją zapomnieć.
Anna Polat ("ygodnik Powszechny"): - Będą tu i niedzielne wycieczki nad Bosfor, i rodzinne słuchanie audycji radiowych w zimowe wieczory, i zakupy na tłumnym Beyođlu, i babka przyjmująca rankiem gości w pościeli nad gazetą i filiżanką kawy po to, by popołudnie spędzić na partii bezika lub - o zgrozo! – pokera.
Justyna Sobolewska ("Przekrój"): - Piękny Stambuł… to opowieść o upadku rodziny przypominająca historię Buddenbrooków Tomasza Manna. (…) To jednocześnie portret melancholijnego miasta, którego istotą jest rozpad: ruiny upadłej cywilizacji, ślady bizantyjskiej, potem otomańskiej świetności, przy czym jego opis jest pełen miłości. I tak sugestywny, że potrafi doszczętnie zawładnąć czytelnikiem, który tak jak ja będzie odtąd marzył po nocach o włóczęgach po tym mieście, gdzie przenikają się Wschód i Zachód, Europa i Azja. Pamuk pisze o Stambule, który nawet w czasach jego dzieciństwa już nie istniał, o wielokulturowej mozaice Ormian, Greków i Żydów.
Jan Balbierz ("Tygodnik Powszechny"): - Książka Pamuka to okruchy autobiografii, saga rodzinna, powieść artystowska, a wreszcie – opis i encyklopedia miasta. Rodzinne anegdoty, sny, cytaty z książek i pejzaże dzieciństwa stapiają się w jedno.
Orhan Pamuk "Stambuł. Wspomnienia i miasto"; Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie; Tłumaczenie: Anna Polat; Format: 148 x 210 mm; Liczba stron: 470; Okładka: miękka; ISBN: 978-83-08-04174-1
KaHa