Zagadka ulicy Calabria – Jeronimo Tristante
tosiński
2011-11-08
W ostatnim czasie fani literatury kryminalnej nie mogą narzekać. To, co dzieje się na rynku książki od znamiennego momentu ukazania się sagi "Millenium" Stiega Larssona to dla nich wprost uczta dla wyobraźni. Oczywiście w dobie zalewu polskiego rynku wydawniczego literaturą kryminalną, w tym szczególnie literaturą skandynawską, nie można zapomnieć, że...
...nie wszystko, co nosi znamiona bestselleru, ogłoszonego na niejednej przecież okładce, w efekcie jest nie wiele wartą zbitką naiwnych treści, które dla niejednego "następcy Larssona" stają się po prostu gwoździem do literackiej trumny.
W gąszczu tym, jakże obfitym, w kolejne "perełki", natknąłem się na rzecz zgoła naprawdę niezłą. Jak się bowiem okazuje, o dziwo, w przeciwieństwie do tego, co sądzą niektórzy, kryminał nie musi pochodzić ze Skandynawii, aby był dobry. Mowa tu o zupełnym przeciwieństwie surowego północnego klimatu, a dokładnie o słonecznej i gorącej Hiszpanii. Stamtąd bowiem pochodzi autor "Zagadki z ulicy Calabria" Jeronimo Tristante. Hiszpanem jest autor, bohater, a cała rzecz rozgrywa się w Barcelonie – jak dla mnie bomba, bo wreszcie coś nowego, innego i na złość północnym "królom" kryminału.
Samej książki oczywiście nie można ocenić tylko i wyłącznie po powyższych informacjach, dlatego trzeba zajrzeć do środka. A tam? No, muszę przyznać całkiem przyjemnie – ciepło, hiszpańsko i całkiem kryminalnie. Oczywiście, jak to w tego typu gatunku, znana, aczkolwiek tu tylko lekko zarysowana, i jak się okazuje niedrażniąca tendencyjność, w postaci bohatera – Victora Rosa – zawodowego detektywa, służącego policji, zdecydowanie o profilu Sherlocka Holmesa. Do tego drobna schematyczność w początkowej fazie narracji, gdzie troszkę, na modłę zawsze tak samo rozpoczynającego i kończącego się odcinka niegdyś popularnego serialu "Porucznik Colombo", rozpoczynają się i kończą kolejne rozdziały. Mówiąc krótko - Victor zostaje wezwany do Barcelony w związku z porwaniem bogatego i wpływowego mieszkańca Barcelony, don Gerardo Borrasa, z którego zniknięciem, powiązane jest zniknięcie jego całego majątku. Oczywiście tylko on – Victor Ros, może rozwiązać tę zagadkę. Tendencja? A właśnie, że nie!
Wraz z kolejnymi stronami oraz rozwojem fabuły wszystkie początkowe, troszkę negatywne uczucia, ustępują naprawdę zauważalnemu wzrostowi napięcia. Suspens zdecydowanie dopracowany do ostatniego szczegółu i do ostatniej sceny sprawia, że książka naprawdę wciąga. Do wspomnianego porwania dochodzą zniknięcia młodych dziewczynek, wątki tajnych ugrupowań socjalistycznych, okultyzmu, homoseksualizmu i skandali na najwyższych szczeblach ówczesnej XIX-wiecznej hiszpańskiej władzy. Doskonale czuć ten charakterystyczny klimat życia awangardowej hiszpańskiej bohemy, która sama w sobie zawsze otoczona była nicią tajemniczości. Ktoś by powiedział, że spory rozrzut i zagęszczenie wątków. I tu zgoda, ale niech mi Państwo uwierzą, wszystko ze sobą tak świetnie powiązane, tak doskonale uzupełniające, że całość powstałej intrygi prezentuje się piekielnie dobrze. Warto dodać, że autor świetnie bawi się z czytelnikiem, stosując naprawdę pomysłowe zwroty akcji, wprowadzając nawet wprawnego czytelnika w niemałe zakłopotanie, czyniąc finał kompletnie zaskakującym, co w tego typu literaturze, zdaje się, jest najwyższą wartością.
Niebezpieczeństwo, które niesie za sobą recenzowanie kryminału, tkwi w chęci natychmiastowego podzielenia się recenzenta z Czytelnikami finałem książki. W tym wypadku jest podobnie, jednakże nie mógłbym sobie podarować, gdybym pozbawił kogoś tego zaskakującego finału. A wisienką na torcie, na samym końcu książki, jest dość, umówmy się, tendencyjny, aczkolwiek niezwykle lubiany (także przeze mnie) chwyt literacki, który pozwala sądzić, że kiedyś o detektywie Victorze Rosie, my jako czytelnicy, jeszcze usłyszymy, czego sobie i Państwu życzę.
Jeronimo Tristante "Zagadka ulicy Calabria"; Wydawnictwo: Noir sur Blanc; Wymiary: 120 x 170 mm; Liczba stron: 348; Okładka: miękkal ISBN: 978-83-7392-362-1
Tomasz Osiński
