Sekretna córka - Shilpi Somaya Gowda
islojewska
2011-11-28
Dwa światy naprzeciw siebie. Wykluczające się kultury, obyczaje, tradycje. Przepaść, tak szeroka, że postawienie mostu wydaje się niemożliwe. A jednak. Udaje się go zbudować. I nawet przejść po nim. Ale to nie wystarcza. Indie ze swoim patriarchalnym systemem niewolącym kobiety, trudno wpisać w ogólnoświatową genderową dyskusję. Ale czy to znaczy, że nie warto walczyć o prawa dla nich?
W twarzy hinduskiej dziewczynki spoglądającej z okładki powieści "Sekretna córka" można odczytać rezygnację, pogodzenie się z losem, smutek pozbawiony granic. Kogo oskarża jej spojrzenie? Odpowiedź znajdziemy w powieści. Jest rok 1984, Indie. Pierwszą córkę Kavity, mąż Jasu, zaraz po urodzeniu zakopuje w dole. Drugą, matka narażając życie, potajemnie oddaje do sierocińca w Bombaju. Jej trzecie dziecko, będzie miało wszystko, czego będzie potrzebowało, bo jest chłopcem. W tym samym czasie w San Francisco, USA, Somer traci ciążę i ostatnią szansę na posiadanie własnego potomka.
To zawiązanie akcji. Od tego momentu fabuła biegnie równolegle. To ciekawy zabieg kompozycyjny. Oba światy jeszcze nie przenikają się. To dobry moment, żeby wykorzystać go na ich szczegółowe opisanie. Zwłaszcza na azjatycki, tak trudny do zrozumienia. Wkrótce jednak dochodzi do spotkania obu rzeczywistości. Będzie to jednak tylko na czas załatwiania formalności związanych z adopcją małej Ushy/Ashy, jak podejrzewa Somer. I krótki kontakt z hinduską inteligentną i zamożną rodziną jej męża Krishnana. Czy oba światy mają szansę na zrozumienie, zwłaszcza, że ten hinduski dzieli się jeszcze dalej.
Okazuje się, że wraz z Ashą, w amerykańskim domu coraz bardziej zaznaczają swoją obecność obyczaje Indii. Smaki kulinarne przede wszystkim. Życie rodzinne powoli zaczyna przypominać kulturowy tygiel, z którego na początku nic dobrego nie wynika. I to on wyzwala w czytelniku najgłębsze refleksje. Dlaczego Somer jako matka czuje się wyobcowana? Co przeżywa Asha? Jakie znaczenie ma dla niej srebrna bransoletka? I Krishnan. Jaka jest jego rola w dorastaniu Ashy? I dlaczego w jej podarowanym życiu musi się znaleźć czas i pretekst na poszukiwanie swych korzeni? To zdarzenia wyzwalające bardzo głębokie emocje. A najbardziej te, które doprowadzają do separacji w rodzinie.
Osobowości bohaterów, ich postępowanie nasycone jest jednak pozytywną energią. To dzięki niej rozrzucone cząstki powtórnie staną się całością. I wreszcie postać matki Krishnana. Dadima jednoczy w sobie tak wiele ról, jakie kobieta pełni w życiu. Zaskakuje swą mądrością. Ale jaka naprawdę jest ta Hinduska? Asha/Usha – ocalone życie. Jaką rolę ma do spełnienia w obu tych światach? I ból Kavity, matki, wpatrzonej w bramę sierocińca. Shilpi Somaya Gowda w swej debiutanckiej powieści wyposażyła postaci w niepowierzchowną prawdę psychologiczną.
Mądrością "Sekretnej córki" są również i jej wartości poznawcze, dzięki którym, tak myślę, czytelnik ma szansę na przewartościowanie obcego świata Indii. Jakie wyznaczy mu miejsce w swojej filozofii, w swoim uporządkowanym europejskim systemie wartości. Indyjska wieś ze swoimi odwiecznymi tradycjami, z których tak trudno się wyłamać; slumsy w Bombaju, w których ludzka nędza poszukuje słów do jej opisania; elity, zamknięte we własnym świecie, są jak kadry z filmu. Shilpi Somaya Gowda uzyskuje je, posługując się oszczędnym językiem. Gdzie leży granica pomiędzy starymi a nowoczesnymi Indiami?
Treść tej powieści staje się też obszarem do rozmowy z samym sobą. Na temat tolerancji, pełnienia określonej roli w rodzinie, nieograniczania szansy innym w realizacji własnych marzeń i w osiąganiu celów.
Shilpi Somaya Gowda "Sekretna córka"; Wydawnictwo: Prószyński; Tłumaczenie: Natalia Charitonow; Format: 195x125 mm; Liczba stron: 403; Okładka: miękka; IBSN: 978-83-7648-841-7
Ilona Słojewska
