Kolaborant z Betlejem - podwójne niebezpieczeństwo
kzarecka
2007-08-08
Thrillery, sensacje, kryminały - sporo tego na naszym rynku. Jedne lepsze, drugie gorsze. Dość dobrze na tej arenie wypada Świat Książki i jego seria Na Celowniku. To właśnie w niej i właśnie teraz ukazał się "Kolaborant z Betlejem" - sensacyjna akcja na tle rozdzieranej konfliktami rzeczywistości Bliskiego Wschodu. Jak zapewnia wydawnictwo - Matt Rees, amerykański dziennikarz, w pasjonujący sposób opisuje różnice kulturowe między mieszkańcami tej ziemi. Różnice, które są źródłem wszelkiej wrogości. "Kolaborant z Betlejem" - Omar Yussef, pierwszy w literaturze detektyw palestyński, jest nauczycielem historii w Betlejem. Tylko on ma odwagę stanąć przeciwko terrorystom w obronie swego przyjaciela, niesłusznie skazanego za kolaborację z Izraelczykami. Prywatne śledztwo zatacza coraz szersze kręgi i wiąże się z morderstwem byłej uczennicy Yussefa oraz jej męża, młodego żołnierza.
Książka jest pierwszą z cyklu kryminałów, osadzonych w realiach Bliskiego Wschodu.
Fragment książki
Skierował się w stronę suku. Był wściekły, a zarazem opanowany. Ci bandyci z Brygad Męczenników zaczęli mu grozić. Nie śmieli jednak stanąć z nim twarzą w twarz. Poszli do syna. Dlaczego wszyscy zawsze knują za jego plecami? Bandyci urabiają Ramiza, Steadman spiskuje z inspektorem oświaty. Trzeba temu położyć kres, ujawnić wszystko. Tylko kto to ma zrobić? Chyba tylko on sam - Omar Jussef - bo nikt mu nie pomoże.
Przepełniał go gniew, ale jednocześnie spłynął na niego spokój. Wynikało to z przekonania, że jest u siebie, że należy do tego miasta bardziej niż ci bandyci. Jego ojciec był znaną osobistością i najznamienitsze rody w Jerozolimie darzyły go szacunkiem, podczas gdy klan Husajna Tamariego koczował w plugawych namiotach na skraju pustyni. W świecie ojca Omara panowało prawo i porządek, a na pustyni rządziły obyczaje równie okrutne i ostre jak palące słońce. Dziś ludzie z klanu Tamariego osiedlili się we wsi Teqoa, na południe od Betlejem. Ale niewiele się różnili od przodków koczujących na pustyni. Byli tak samo brutalni i okrutni jak oni.
- Pokój z tobą, ustaz.
- I z tobą - odpowiedział machinalnie Omar. Rozpoznał jednego z byłych uczniów. Pamiętał, że został architektem, ale nazwisko młodego człowieka, mającego około dwudziestu pięciu lat umknęło mu z pamięci.
- Jak zdrowie?
- Jeszcze dopisuje. A co u ciebie? Jak leci?
- Nie najlepiej. Złe czasy dla architektów. Mało się buduje, choć wiele budynków legło w gruzach. I straciłem pracownię w Jerozolimie. Przejścia zamknięte, a przepustki nie mam.
Zamienili jeszcze parę słów i się rozstali. Dopiero wtedy Omar przypomniał sobie, że młody człowiek nazywa się Chalid Szukri. Jego ojciec zginął przed dwoma laty w strzelaninie, która wybuchła przed jednym ze szpitali. Omar żałował, że nie przypomniał sobie nazwiska wcześniej. Zapytałby go o matkę, słyszał bowiem, że po śmierci ojca popadła w depresję.
Gdy rozmyślał o przypadkowym spotkaniu z dawnym wychowankiem, znów ogarnęła go złość na bandytów, którzy miasto zamienili w piekło. Chalid był bardzo zdolnym uczniem. Zdobył wykształcenie, skończył studia. Marzył o tym, aby coś zrobić dla rodzinnego miasta - w miejsce slumsów wznieść nowe, funkcjonalne domy, a osmańskie kamienice w centrum przebudować na hotele i restauracje. Strzelaniny, godziny policyjne, ograniczenia w poruszaniu się przekreśliły marzenia młodego człowieka, zrujnowały karierę, zabrały życie jego ojcu, a matkę przywiodły na skraj samobójstwa. Miastem rządzą bandyci i nie ma w nim miejsca dla przyzwoitych ludzi. Gdyby jednak przywrócić ład i honor, wtedy dla bandytów nie byłoby miejsca. Tymczasem wydaje się, że miasto należy do bandytów, a tacy jak Omar Jussef są tu wyrzutkami dopuszczającymi się zbrodni przemycania zasad uczciwości i moralności.
- Pokój z tobą, ustaz.
- I z tobą - odpowiedział machinalnie Omar. Rozpoznał jednego z byłych uczniów. Pamiętał, że został architektem, ale nazwisko młodego człowieka, mającego około dwudziestu pięciu lat umknęło mu z pamięci.
- Jak zdrowie?
- Jeszcze dopisuje. A co u ciebie? Jak leci?
- Nie najlepiej. Złe czasy dla architektów. Mało się buduje, choć wiele budynków legło w gruzach. I straciłem pracownię w Jerozolimie. Przejścia zamknięte, a przepustki nie mam.
Zamienili jeszcze parę słów i się rozstali. Dopiero wtedy Omar przypomniał sobie, że młody człowiek nazywa się Chalid Szukri. Jego ojciec zginął przed dwoma laty w strzelaninie, która wybuchła przed jednym ze szpitali. Omar żałował, że nie przypomniał sobie nazwiska wcześniej. Zapytałby go o matkę, słyszał bowiem, że po śmierci ojca popadła w depresję.
Gdy rozmyślał o przypadkowym spotkaniu z dawnym wychowankiem, znów ogarnęła go złość na bandytów, którzy miasto zamienili w piekło. Chalid był bardzo zdolnym uczniem. Zdobył wykształcenie, skończył studia. Marzył o tym, aby coś zrobić dla rodzinnego miasta - w miejsce slumsów wznieść nowe, funkcjonalne domy, a osmańskie kamienice w centrum przebudować na hotele i restauracje. Strzelaniny, godziny policyjne, ograniczenia w poruszaniu się przekreśliły marzenia młodego człowieka, zrujnowały karierę, zabrały życie jego ojcu, a matkę przywiodły na skraj samobójstwa. Miastem rządzą bandyci i nie ma w nim miejsca dla przyzwoitych ludzi. Gdyby jednak przywrócić ład i honor, wtedy dla bandytów nie byłoby miejsca. Tymczasem wydaje się, że miasto należy do bandytów, a tacy jak Omar Jussef są tu wyrzutkami dopuszczającymi się zbrodni przemycania zasad uczciwości i moralności.
Matt Beynon Rees - pisarz, dziennikarz. Jego pierwsza detektywistyczna książka - "Kolaborant z Betlejem", została wydana w Stanach Zjednoczonych w lutym tego roku. Serię nowel o Omarze Yussefie wykupiły wydawnictwa z takich krajów jak: Francja, Wielka Brytania, Włochy, Hiszpania, Polska, Niemcy, Holandia, Izrael, Portugalia, Norwegia, Dania, Czechy i Brazylia.
Ress był współpracownikiem magazynu "Time" w Jerozolinie, gdzie w latach 2000-2006 był naczelnym wydziału.
Matt Rees "Kolaborant z Betlejem"; Wydawnictwo: Świat Książki; Format: 125 x 200 mm; Liczba stron: 352; Okładka: miękka: ISBN: 83-247-0379-9
KaHa
