Radość wypełnia fanów Marka Krajewskiego, gdyż jeszcze tylko miesiąc czekania i będzie można zanurzyć się w zbrodniczy Wrocław. Wydawca twierdzi, że miasto w tej książce to brama do piekła. I tak, jeśli przez nią przejdziecie, nie będzie już odwrotu. Powiem jedno - kto Krajewskiego czytał, nóg za pas nie weźmie (w sensie - pójdzie krok w krok z bohaterem jego powieści, gdyż kocha, wielbi każde słowo). "Władca liczb" nikogo nie powinien zawieść. A na marginesie - taka okładka wołałaby czytelnika bez względu na to, kim jest autor. Wraz z nazwiskiem Krajewski - woła. Bez obaw... przekraczam bramę.

Dwanaście reportaży przyciąga swym klimatem niczym stacje kolejowe, przy których zatrzymuje się pociąg pędzący do Czyty przez Rosję. Warto wysiąść i wejść w ich reporterską fabułę. Aż żal, że nie ma wśród nich jednego z ostatnich reportaży Igora T. Miecika, "Szamani Czerwonej Gwiazdy".

Ignacego Karpowicza kocham szczerze i niezwykle mocno. Odkąd pojawiła się jego pierwsza książka, zwróciłam uwagę na tego niezwykle dobrego pisarza. Ubolewałam z każdą nominacją do nagrody (która przecież powinna cieszyć), która nie przeistaczała się w zwycięstwo. Dlaczego? Dlaczego?? Dlaczego??? "Niehalo", "Cud", "Nowy Kwiat cesarza", "Gesty", "Balladyny i romanse". Ile jeszcze? Jak długo? Kto wreszcie dostrzeże talent Ignacego i powie: "Jest najlepszy". Wreszcie się udało! Ignacy Karpowicz, Wielki Ignacy Karpowicz, został laureatem Paszportu Polityki!