Płeć kulturowo-społeczna i płeć biologiczna. Oraz "bacza pusz", czyli dziewczynki, które rodzice zmuszają do bycia chłopcami, by ratować swą pozycję społeczno-zawodową w środowisku. By zgodnie z wielowiekową tradycją podnieść prestiż rodziny, czego nie gwarantuje urodzenie córki.

Jest to opowieść o pojedynczych losach ludzkich, historia o katastrofalnych skutkach cyklonu Nargis i o obliczu dyktatury wojskowej w Birmie. Tak wnikliwy i rzetelny reportaż mogła napisać tylko Emma Larkin, która dorastała w Azji, a język birmański studiowała w Londynie. A samą Birmę zna doskonale. Larkin to pseudonim...

Bałkańska trauma wpisała się na zawsze w historię świata, w pojedynczy los człowieka i w przyszłość tego regionu Europy. Jeśli lubimy wsłuchiwać się w rodzinne opowieści, zwracać uwagę na szczegóły i jeśli chcemy dowiedzieć się czegoś więcej o nie tak odległej historii i teraźniejszości Serbów, Bośniaków i Chorwatów, posłuchajmy tego, co ma do powiedzenia pisarz chorwacki Milijenko Jergović w swojej książce "Ojciec".

O kompetencji w przekładach literackich, o wdzieraniu się w tkankę obcej treści i o tym, dlaczego przetłumaczony tekst powinien tkwić w swoich korzeniach - z Bogusławą Sochańską, tłumaczem z języka duńskiego na polski, rozmawiała Ilona Słojewska.

Przyciągnęła mnie okładka. Przede wszystkim. Dopiero później przeczytałam nazwisko autora - Matti Rönkä. Kojarzycie? Znany u nas z "Mężczyzny o twarzy mordercy". A owa okładka zdobi publikację zatytułowaną "Dobry brat, zły brat", o której dziennikarz niemieckiego WDR powiedział: "Mądra, bezpretensjonalna powieść, która daje czytelnikowi mnóstwo materiału do przemyśleń". Kryminał, po który warto sięgnąć.

1."To nie przyjemny urlop, to prawdziwa świecka pielgrzymka" - słowa Ewy Bieńkowskiej z okładki książki "Gdzieś dalej, gdzie indziej” Dariusza Czai. Słowa, które mają zachęcić do przeczytania tejże. Mnie zachęciły. Chociaż właściwie nie potrzebowałem zachęty, samo nazwisko autora, po "Lekcjach ciemności", jest dla mnie znakiem jakości. Nie zawiodłem się, chociaż dałem się zaskoczyć, miło, ale jednak, dałem się zaskoczyć.

Polska. Warszawa. Rok 2011. Wyglądam przez okno. Jest mroźna, słoneczna pogoda. Mam swój ciepły kąt, spokój, miłość kochanej osoby. Jakaś muzyka jazzowa w tle. Aromat kawy delikatnie pobudza ospałą, beztroską atmosferę. Rwanda. Rok 1994, kwiecień. Spokojny, wiosenny, niemal letni dzień przerywa huk wystrzału. Wybuch...