To nie jest kolejny z miliona poradników, jakie ogromną falą zalewają księgarnie, lecz opowieść o istocie macierzyństwa, potrzebie posiadania rodziny, o miłości do dzieci, o relacjach pomiędzy córką i matką. O konieczności zmierzenia się z własną przeszłością i o obsesyjnym pragnieniu zaznaczenia swojej obecności tu na ziemi, a także o próbach wpływu na przyszłość pozostawionej rodziny.

Najpierw był poradnik dla dzieci "Jak przeklinać" (i na wstępie już wyjaśniam rodzicom, którzy się bulwersują, a publikacji na oczy nie widzieli – spokojnie, "Jak przeklinać" jest swoistym "Jak nie przeklinać"). A następnie przyszedł kolejny "Jak robić przekręty". Twórcą jest Michał Rusinek – autor genialny z doskonałym słuchem i pomysłowymi interpretacjami. I jeszcze jedno – w rzeczywistości nie są to poradniki dla dzieci.

Poradniki są dość specyficzne. I specyficzne też jest pisanie o nich. Jeśli potrzebuję pomocy i uważam, że w książce wyłożona zostanie kawa na ławę, a ja dzięki temu odzyskam równowagę i jednocześnie uzyskam arsenał środków do poprawy buty, tak, wtedy poradnik może porazić swoją skutecznością. Co jednak, jeśli tego nie potrzebuję? Przykład: "Jak posługiwać się pilotem?". Hm… Mam go, znam tajniki wszelkich klawiszy. Poradnik niepotrzebny.