Janusz Wiśniewski przyciąga. I tak jest i tym razem. "Kulminacje". Patrzymy na okładkę, widzimy nazwisko, zaglądamy. Autor zmienił swoje zdjęcie profilowe na Facebooku właśnie na ową okładkę. I w ten sposób – tak sądzę – sprawił, że mnóstwo osób albo dowiedziało się o publikacji, albo sobie o niej przypomniało. Należę do drugiej grupy. Skoro jednak zostało mi już przypomniane zapomniane, dzielę się informacją z Wami – 4 lutego premiera. I jeszcze jedno – "Kulminacje" nie przyciągają tylko jednym nazwiskiem. Sprawdźcie.

Czy ma jakikolwiek sens wyodrębnianie kategorii książek "tylko dla pań"? Bez wątpienia nie, ale już etykietka "raczej dla pań" – pewnie jakąś rację bytu może mieć. "Wyspę dla dwojga" Mariusza Zielke można zapewne wrzucić do pojemnego wora literatury, z którego winny czerpać bardziej kobiety niż mężczyźni...

Kolejne wydanie powieści popularnej autorki prozy kobiecej - Ireny Matuszkiewicz. Książka "Gry nie tylko miłosne" łączy w sobie wątki obyczajowe z kryminalnymi. Spotykają się tutaj żywy język, wyraziste postaci i lokalny półświatek, który autorka obserwowała wiele lat oczyma dziennikarki. Coś dla koneserów literatury spod znaku dawnej Owocowej Serii Prószyńskiego.

Na okładce "Ścianki działowej" czytam: … ugruntowały status Izabeli Sowy jako pierwszoplanowej autorki literatury środka. Podoba mi się to stwierdzenie. Nie, autorka czytadeł, jak często określa się literaturę dla kobiet, lecz autorka "literatury środka". Niestety wielu z nas ma przekonanie, że to, co dla kobiet, to "szmira i badziew". Niestety. Stety jednak mamy takie autorki, które potrafią odmienić ten stan rzeczy. Czy Sowa się do nich zalicza?