Już jest nowa książka od autorki Smażonych Zielonych Pomidorów
gwkamiński
2007-05-30
Nowa książka autorstwa Fannie Flagg, znanej nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie za sprawą bestselleru "Smażone zielone pomidory" ukazała się 10 maja nakładem wydawnictwa Nowa Proza.O KSIĄŻCE:
Nie mogę się doczekać, kiedy wreszcie pójdę do nieba to zaprawiona humorem wzruszająca powieść o miłości, przemijaniu i wierze w lepszą przyszłość. Akcja toczy się w miasteczku Elmwood Springs. Główną bohaterką jest Elner, niezależna starsza pani, której wieku nikt nie zna - łącznie z nią samą. Pewnego dnia Elner łamie zakaz nerwowej siostrzenicy Normy i wchodzi na drabinę, żeby nazrywać fig. Wskutek upadku traci przytomność i zostaje odwieziona do szpitala. Nikt nie wie, co właściwie ją tam spotyka. Może umiera, a może przeżywa najbardziej nieprawdopodobną przygodę w życiu. Elner jedzie windą do nieba, gdzie spotyka swoją siostrę, a także odbywa miłą pogawędkę z dawną przyjaciółką, Sąsiadką Dorothy, i jej mężem. W tym czasie jej bliscy, Norma i Macky Warrenowie, odchodzą od zmysłów. Gdy ze szpitala wycieka wiadomość o śmierci starszej pani, sąsiedzi rozpoczynają przygotowania do pogrzebu. Ruby, która wraz z Tot postanowiła doprowadzić do porządku dom Elner, znajduje w koszu na pranie rewolwer.
O AUTORCE:
Jej prawdziwe nazwisko to Patricia Neal. Fannie Flagg to pseudonim artystyczny przyjęty z konieczności: w czasach, gdy zaczynała swoją karierę, Stany Zjednoczone i cały świat znały już jedną Patrycję Neal – aktorkę, zdobywczynię Oskara. Dla kolejnej nie było już miejsca w panteonie gwiazd filmowych. Chyba, że pod pseudonimem… I to był dobry pomysł: Broadway i Hollywood stanęły otworem dla Fannie Flagg… Zanim jednak to się stało w wieku ośmiu lat zadebiutowała na deskach teatru szkolnego, grając w sztuce własnego autorstwa. Finał był opłakany: domorosłą aktorkę wyrzucono ze szkoły! Powód: tekst zawierał słowo: „martini”. Zawsze miałam wytrawny dowcip – żartuje dziś autorka
Kilka lat później, gdy podjęła studia w lokalnej szkole aktorskiej, powiedziano jej, by z uwagi na silny południowoamerykański akcent zrezygnowała z marzeń o scenie. Sześciokrotnie bez powodzenia startowała w konkursie piękności w stanie Alabama; za siódmym razem zdobyła wreszcie koronę Miss Wdzięku.
Długość swej pierwszej książki oszacowała przez wagę. Wydawca powiedział jej, że tekst powinien liczyć ok. 400 stron. Zważyła więc 400 stron i wyszły z tego jakieś 2 funty. Pisała dopóki na wadze nie uzbierały się 2 funty maszynopisu i wtedy książka była gotowa. Karierę literacka rozpoczęła w latach osiemdziesiątych. W powieściach sugestywnie ukazuje realia amerykańskiej prowincji. Jej pierwsza powieść Daisy Fay i cudotwórca (1981) przez dziesięć tygodni utrzymywała się na liście bestsellerów "New York Timesa". Na kanwie światowego bestselleru Smażone zielone pomidory (1997), zrealizowano cieszący się równie wielkim powodzeniem film. Inne powieści Fannie Flagg to: Witaj na świecie, maleńka, Boże Narodzenie w Lost River, Dogonić tęczę
Fannie Flagg, Nie mogę się doczekać, kiedy wreszcie pójdę do nieba, przeł. Maria Gębicka - Frąc, Wydawnictwo Nowa Proza, Warszawa 2007, ISBN: 978-83-7534-004-4, oprawa miękka, str. 356
Nie mogę się doczekać, kiedy wreszcie pójdę do nieba to zaprawiona humorem wzruszająca powieść o miłości, przemijaniu i wierze w lepszą przyszłość. Akcja toczy się w miasteczku Elmwood Springs. Główną bohaterką jest Elner, niezależna starsza pani, której wieku nikt nie zna - łącznie z nią samą. Pewnego dnia Elner łamie zakaz nerwowej siostrzenicy Normy i wchodzi na drabinę, żeby nazrywać fig. Wskutek upadku traci przytomność i zostaje odwieziona do szpitala. Nikt nie wie, co właściwie ją tam spotyka. Może umiera, a może przeżywa najbardziej nieprawdopodobną przygodę w życiu. Elner jedzie windą do nieba, gdzie spotyka swoją siostrę, a także odbywa miłą pogawędkę z dawną przyjaciółką, Sąsiadką Dorothy, i jej mężem. W tym czasie jej bliscy, Norma i Macky Warrenowie, odchodzą od zmysłów. Gdy ze szpitala wycieka wiadomość o śmierci starszej pani, sąsiedzi rozpoczynają przygotowania do pogrzebu. Ruby, która wraz z Tot postanowiła doprowadzić do porządku dom Elner, znajduje w koszu na pranie rewolwer.
O AUTORCE:
Jej prawdziwe nazwisko to Patricia Neal. Fannie Flagg to pseudonim artystyczny przyjęty z konieczności: w czasach, gdy zaczynała swoją karierę, Stany Zjednoczone i cały świat znały już jedną Patrycję Neal – aktorkę, zdobywczynię Oskara. Dla kolejnej nie było już miejsca w panteonie gwiazd filmowych. Chyba, że pod pseudonimem… I to był dobry pomysł: Broadway i Hollywood stanęły otworem dla Fannie Flagg… Zanim jednak to się stało w wieku ośmiu lat zadebiutowała na deskach teatru szkolnego, grając w sztuce własnego autorstwa. Finał był opłakany: domorosłą aktorkę wyrzucono ze szkoły! Powód: tekst zawierał słowo: „martini”. Zawsze miałam wytrawny dowcip – żartuje dziś autorka
Kilka lat później, gdy podjęła studia w lokalnej szkole aktorskiej, powiedziano jej, by z uwagi na silny południowoamerykański akcent zrezygnowała z marzeń o scenie. Sześciokrotnie bez powodzenia startowała w konkursie piękności w stanie Alabama; za siódmym razem zdobyła wreszcie koronę Miss Wdzięku.
Długość swej pierwszej książki oszacowała przez wagę. Wydawca powiedział jej, że tekst powinien liczyć ok. 400 stron. Zważyła więc 400 stron i wyszły z tego jakieś 2 funty. Pisała dopóki na wadze nie uzbierały się 2 funty maszynopisu i wtedy książka była gotowa. Karierę literacka rozpoczęła w latach osiemdziesiątych. W powieściach sugestywnie ukazuje realia amerykańskiej prowincji. Jej pierwsza powieść Daisy Fay i cudotwórca (1981) przez dziesięć tygodni utrzymywała się na liście bestsellerów "New York Timesa". Na kanwie światowego bestselleru Smażone zielone pomidory (1997), zrealizowano cieszący się równie wielkim powodzeniem film. Inne powieści Fannie Flagg to: Witaj na świecie, maleńka, Boże Narodzenie w Lost River, Dogonić tęczę
Fannie Flagg, Nie mogę się doczekać, kiedy wreszcie pójdę do nieba, przeł. Maria Gębicka - Frąc, Wydawnictwo Nowa Proza, Warszawa 2007, ISBN: 978-83-7534-004-4, oprawa miękka, str. 356
Gabriel Wiktor Kamiński
