O książce Daniela Handlera wydawca napisał: - Błyskotliwe arcydzieło pisarza porównywanego do Vladimira Nabokova ("Splendor", "Patrz na te arlekiny!", "Czarodziej", "Lolita"). Być porównywanym do jednego z najwybitniejszych pisarzy XX wieku to ogromny sukces. Powieść Handlera, ktora ukazała się u nas, nosi tytuł "Natychmiast, mocno, naprawdę". O czym opowiada? O miłości. A dokładniej - o różnych jej obliczach. Ludzie się zakochują, odkochują, zakochują na nowo. Bez znaczenia kto w kim i gdzie.
"Noc blizn" to najnowsza propozycja wydawnictwa Mag, debiut Alana Campella. We fragmencie, który dziś pojawia się w PL znajduje się treść prologu i część pierwszego rozdziału. Wszystko po to, byście mogli pochłonąć sam początek powieści. A to on właśnie jest bardzo ważny - to tu poznajemy historię, która wydarzyła się dwa tysiące lat temu, a następnie przetransportowani zostajemy w czasy współczesne Dilla, młodego anioła, potomka wojskowych archontów. Dill żyje pod kloszem, nie potrafi nawet władać mieczem. Wszystko jednak się zmieni - anioł będzie musiał stanąć w obronie swojego miasta. 
Prosto z czołówek brytyjskich list bestsellerów przywędrowały do kraju nad Wisłą "Niezwykłe akty prawdziwej miłości". Jak informuje wydawca: - Dwa mistrzowsko ze sobą splecione wątki, dwie fascynujące historie miłosne, dwie opowieści o bólu i stracie, jedna niezapomnina podróż w głąb ludzkich emocji., to doskonały debiut niezwykle utalentowanego pisarza - Danny'ego Scheimanna. Oto historie o prawdziwej miłości. Miłości, jaką mężczyzna może darzyć kobietę. Miłości tak mocnej, że... aż boli. 
Nothing Like Sting to nazwa polskiego autoryzowanego fan clubu Stinga. Czy tylko wśród nich znajdą się osoby, które zechcą sięgnąć po publikację "Sting. Teksty i przykłady"? Pewnie nie. I dobrze. Choć zbiory tekstów piosenek z pewnością skierowane są do wąskiej grupy odbiorców, to jednak warto do nich zaglądać. Dla części osób to odmiana poezji. Jak stwierdził sam Sting: - Wkraczam więc oto, nieco strwożony, na terytorium czystej poezji. Osobiście pod każdym możliwym względem wolę Depeche Mode i Dave'a Gahana, ale muzyka Stinga również nie jest mi obca. Zresztą komu jest? To tak, jakby powiedzieć, że nie wie się, kim był Freddie Mercury (nawet, jeśli nie kochało się Queen). 
"Kto zabił Palomina Malero?", nietypowa powieść detektywistyczna, wyszła spod pióra Mario Vargasa Llosy. Tak, to prawda. Nikt tego nie zakwestionuje. A "Czerwony kwiecień"? Choć wydaje się, że książkę mógl napisać tylko Llosa, prawda jest zupełnie inna. Autorem jest Santiago Roncagliolo, młody scenarzysta, dziennikarz, tłumacz, pisarz. Zasłynął "Wstydem", swoją pozycję ugruntował właśnie "Czerwonym kwietniem". Można by powiedzieć, że jest zdolnym uczniem, ale niekoniecznie trzeba. Należy jednak podkreślić, że po tę książkę sięgną nie tylko fani Mario Vargasa Llosy. 
Zabawna, wzruszająca, słodko-gorzka jak wymarzony letni dzień. Nie wiem, kto chciałby, aby jego wymarzony dzień był slodko-gorzki, ale czepiać się nie będę. Zwłaszcza, że książka "Piasek w butach" to ciekawa publikacja. Opowieść o trzech kobietach, przyjaciółkach, których dotychczasowe piękne życie zmienia się diametralnie. Miłość, zdrowie, dzieci, praca - wszystkie o tym marzyły. A teraz każda z nich boryka się z przeciwieństwami - zdradą, chorobą, brakiem zatrudnienia. Elin Hilderbrand postawiła jednak na przyjaźń i happy end. Wszystko przecież można pokonać. A jeśli nie, to chociaż spróbować. A tak na marginesie - optymistyczna okladka.
Artur Baniewicz to autor kilku książek sensacyjno-militarnych (jest sierżantem podchorążym rezerwy - pojęcie, o czym pisze, zatem ma) oraz cyklu fantasy (tutaj "wytłumaczenia" nie ma). O jednej z jego poprzednich powieści w pewnym portalu napisano: - Artur Baniewicz umie pisać o dwojgu kochających się ludzi, ma zmysł do niemożliwie skomplikowanych, choć logicznych fabuł, oraz sprawny warsztat pozwalający mu swobodnie kreować interesujące światy i postacie, których uczucia przemawiają do czytelnika. 19 czerwca ukażą się "Kisuny" - powieść, w której znowu jest o miłości, znowu o trudnych życiowo sytuacjach. A wszystko znowu w konwencji political fiction. 
"Szkoła dla mężów" to przykład książki, która, gdyby została przeniesiona na ekran, dałaby w rezultacie lekką i przyjemną komedię. Taki nieco z innej strony ugryziony "Sposób na teściową". Wendy Holden stworzyła historię o żonie, mężu i dziecku. Wszystko byłoby w porządku, gdyby do akcji nie wkraczała teściowa. Ta ostatnia postanawia umilić życie córce, która oczywiście nie powinna męczyć się z biednym pracoholikiem, lecz tonąć w luksusie u boku nowego faceta. Jednak jak się kocha, to się walczy. Dlatego główny bohater zapisuje się do szkoły dla mężów. Tylko czy to z pewnością wyjdzie mu na zdrowie?
