Pożądana obsesja szczegółów
Kiedy pierwszy raz książka "Potęga checklisty" znalazła się w moich rękach, sądziłem, że będę mieć do czynienia z kolejnym podręcznikiem sukcesu, który próbuje motywować czytelnika – tym razem do organizowania swoich działań poprzez tzw. checklistę, celem podniesienia efektywności i jakości podejmowanych przedsięwzięć. Dopiero nazwisko Gawande, znanego już czytelnikom książek wydawanych przez Znak w ramach serii medycznych publikacji o popularnonaukowym charakterze, uświadomiło mi, że będzie trochę inaczej. Autor skupia się na pracy lekarza, bo to najbliższa mu tematyka, w której porusza się bardzo swobodnie, ale pisze również m.in. o pracy kontrolerów z lotnisk, czy środowisku wielkiego biznesu. Wszystkie te opowieści, mniej lub bardziej zajmujące, skąpane w dygresjach, zmierzają za każdym razem do puenty wyrażonej w tytule.
W czasach, kiedy dziennikarstwo i sztuka wywiadu w dużej mierze się dezawuują, warto przypomnieć sobie postać legendarnej włoskiej reporterki – zmarłej w 2006 roku Oriany Fallaci. "Wywiad z historią" przenosi nas w rzeczywistość lat siedemdziesiątych. Wojna w Wietnamie, konflikt izraelsko – palestyński, terroryzm międzynarodowy, Indie Indiry Gandhi, chaos w Etiopii. Wielka dziennikarka i jej spotkania z ważnymi postaciami tamtej dekady, mającymi wpływ na losy milionów ludzi, decydującymi o wojnie i pokoju, przynoszą smakowite, pełne dramatyzmu i spięć konfrontacje osobowości i postaw. Bezkompromisowa Fallaci nie dość, że nie boi się wypowiadać własnego zdania i zadawać rozmówcom niewygodnych pytań, to jeszcze dla uzyskania pełniejszego obrazu sięga często po przedstawicieli dwóch stron konfliktu. 
Czas gna. Przed siebie. Często nie patrzy, co już było. Staramy się pamiętać. Jednak nie zawsze się udaje. Nie zawsze mamy pełen obraz. Czasem rozmyty. Czasem rozbity. Włodzimierz Dajcz pozbierał rozrzucone fragmenty, by obraz zmartwychwstał. Napisał "Odłamki czasu", książkę, o której wydawca mówi: "To urzekająca opowieść zrodzona z tęsknoty za tym, co przeminęło...".
Kobieta-archeolog, policjant, śmierć, zagadka - z czym Wam się to kojarzy? Kathy Reichs - ja tak natychmiast łączę. Wprawdzie archeolog to nie antropolog, ale podobieństwa są. I to duże (a przynajmniej dla laika). Reichs stała się sławna dzięki serii swoich książek i serialowi "Kości". A tu nagle zza winkla wyskakuje Elly Griffiths z Ruth Galloway. I tak w lipcu poznaliśmy "Szlak kości", a teraz dostaliśmy do rąk "Janusowy kamień" (gratulacje dla Wydawnictwa Literackiego, że tak szybko mamy drugą powieść; kiedy premiera trzeciej?). W "The Guardian" napisano: "Kiedy pierwsza część serii jest świetna, oczekujemy że dalsze będą równie dobre. Autorce ta sztuka całkowicie się udała. Rodzinna tajemnica, szaleństwo, pogańskie obrzędy i rzymska mitologia oraz duża doza humoru. Ponadto mamy parę znanych nam już wyrazistych bohaterów. Prosimy o więcej!". Tak, tak, więcej, więcej!
Wydawnictwa "nie wyrastają" nam jak grzyby po deszczu - ciężkie czasy dla branży. Czasami jednak rodzą się takie, o których warto pisać. Taki jest Bukowy Las. Wydawnictwo proponuje słodko-gorzką powieść o poszukiwaniu normalności i prawdziwego smaku życia. Tytuł? "Kuchnia duchów". Autorstwa Jael McHenry. Jamie Ford (jego debiut był na liście bestsellerów "New York Timesa")
Sławomir Lachowski zawsze chciał łączyć swoje zainteresowania a nawet pasje z pracą zawodową. Połączył. Więcej – czerpał z tego połączenia tak wiele, że stworzył doskonały przykład symbiozy. Czy wartości w życiu mogą być tożsame z wartościami w biznesie? Jeśli nie jesteście pewni, przeczytajcie najnowszą książkę Lachowskiego – "Droga ważniejsza niż cel". Książkę, która zbiera bardzo dobre recenzje. Książkę, nad którą zachwyca się wielu. Książkę, o której Zbigniew Dworzecki z SGH powiedział: - Jestem pod dużym wrażeniem książki; mądrej, aktualnej, napisanej z pasją i przekonaniem, wysoce erudycyjnej.
Często można usłyszeć jak kolega koledze mówi: "Nie żeń się. To będzie twój koniec", ale mężczyzna wbrew wszystkiemu mówi "Tak" i zaczyna nosić obrączkę. Panowie, my - kobiety, wcale nie jesteśmy takie złe! Federico Moccia w najnowszej książce ze swojego bohatera zrobił nawet romantyka przestrzeni całkowitej i... na tym wygrał. Włosi pokochali powieść. Nawet doczekała się adaptacji, na którą tłumnie ruszyli przedstawiciele Italii. O czym marzą młode Włoszki u progu dorosłości? No tak, o tym "zgubnym" ślubie. Już niedługo na księgarskie półki trafi książka "Wybacz, ale chcę się z tobą ożenić". 
Joanna Siedlecka bywa określana mianem "pani od biografii". Sięga do nietypowych życiorysów literatów – pisała już między innymi o Witkacym ("Mahatma Witkac"), Herbercie ("Pan od poezji") czy Kosińskim (wznowiony niedawno przez wydawnictwo Czerwone i Czarne "Czarny ptasior"). Tym razem dostajemy do rąk kolejne, zarazem najbogatsze ze wszystkich - zawierające kilkadziesiąt dużych zdjęć - wydanie swoistego reportażu biograficznego poświęconego osobie Witolda Gombrowicza. Twórczość Gombrowicza jest tutaj na drugim planie, bo autorkę przede wszystkim interesuje osoba autora. Siedlecka w konsekwentny i metodyczny sposób, zbierając relacje, przedziera się przez maski i pozy, żeby dotrzeć do prawdy o człowieku. Prawdy, która jak zwykle w takich przypadkach okazuje się być przynajmniej trochę zaskakująca. 
