"Dziś już nikt, kto pisze dla małych czytelników, nie boi się ich odlotowej wyobraźni – ale to właśnie Andersen był prekursorem takiego postrzegania dziecka" -wywiad o przekładach jego baśni z tłumaczką Bogusławą Sochańską, dyrektorem Duńskiego Instytut Kultury Warszawie.

O kompetencji w przekładach literackich, o wdzieraniu się w tkankę obcej treści i o tym, dlaczego przetłumaczony tekst powinien tkwić w swoich korzeniach - z Bogusławą Sochańską, tłumaczem z języka duńskiego na polski, rozmawiała Ilona Słojewska.

Praca tłumacza ukryta jest w słowach, zdaniach, rozdziałach. Czasami jest tak idealna, że nie sposób odkryć jej istnienia. Ale tylko na pozór, ponieważ tłumacz dba o szczegóły, o których istnieniu nie zawsze zdajemy sobie sprawę. Razem z translantacją przenosi klimat kraju, z którego przekłada. Co więcej, stwarza całe jego kulturowe dziedzictwo. I to wszystko daje nam po to, żebyśmy całkowicie "zatopili się" się w obcym dla nas świecie przedstawionym.

Zarówno pisarz, jak i tłumacz, siada przed czystą kartką papieru. Jednak obok tłumacza leży jeszcze książka napisana w języku twórcy. Czeka go skomplikowane zadanie - każde zapisane w niej słowo, frazę, zdanie oraz fragmenty, większe lub mniejsze, będzie przekładał na język, jakim posługuje się od urodzenia. Obcobrzmiące słowa dla niego są jak nuty, dla których będzie szukał odpowiedniego miejsca na pięciolinii. Tak wygląda początek jego procesu twórczego.