W "Wochenblatt" padły słowa, które mnie zauroczyły. Dwa zdania, po których chce się pędzić do księgarni, zasiąść z książką w dłoniach i zapomnieć o bożym świecie. Już cytuję: - "Echo winy", to nowy, pełen napięcia kryminał Charlotty Link, który nie bez powodu zajmuje od tygodni czołowe miejsca na wszystkich listach bestsellerów. Książka sprawia, że czytelnik myli dzień z nocą, zaczytany przejeżdża właściwy przystanek i podekscytowany pełną nieprzewidzianych zwrotów akcją obgryza paznokcie. Ach... I jeszcze "magiczna liczba". Dla jednych może to być 18 (data premiery), dla drugich 572 (taka powiedzmy "moja wariacja"), dla trzecich 12 000 000 (łączna sprzedaż książek Charlotty Link, ale, ale! tylko w samych Niemczech).
Spodobał mi się tytuł. A dokładniej rzecz ujmując - jego drugi człon. Zawsze się mówi, że coś się zaczyna, a coś się kończy. Na ogół jak się zaczyna, każdy wie. A jak się kończy? Tego się nie wie lub nie chce wiedzieć. A tu pojawia się taka Tui T. Sutherland i mówi wprost: - Tak to się kończy. Książka "Awatorzy. A więc tak to się kończy" to pierwszy tom opowieści o nastolatkach stąpających po wyludnionym świecie. Tui T. Sutherland tworzy przyszłość, w której bohaterowie mają moc dokończenia dzieła zniszczenia Ziemi. Mogą ją także ocalić.
Patrzyłem, jak pada jedna a potem druga z bliźniaczych wież nowojorskiego World Trade Center. I uśmiechnąłem się. Tak, jakkolwiek nikczemnie to brzmi, moją pierwszą reakcją było niezmierne zadowolenie. Kontrowersyjna książka Moshina Hamida lada dzień trafi do polskich księgarń. "Uznany za fundamentalistę" to jedna z pięciu literackich pozycji, które znalazły sie w ścisłym finale Man Brooker Prize. W "The Village Voice" napisano o niej: - Zwięzła, treściwa, czarująca, doprowadzająca do białej gorączki. Spektakularny sukces.
Co dziecko, którym byłeś, pomyślałoby o dorosłym, którym się stałeś? Keith Donohue przez wiele lat pisał przemówienia dla federalnej agencji sponsorującej kulturę i sztukę. Wreszcie zabrał się za pisanie powieści. I tak powstał jego prozatorski debiut - "Skradzione dziecko". Jak okreśłił Ernest Bryll: - Wspaniała opowieść o perypetiach psychicznych i życiowych podmienionych, odmienionych. Autor napisał książkę, która ma nam - dorosłym, przypomnieć skąd przybyliśmy. O, zostaw, dziecko, ten świat pełen płaczu, bo nigdy nie zrozumiesz głębiny rozpaczy.
Dlaczego mężczyźni nie słuchają, a kobiety nie umieją czytać map? (uff! znam takich, co słuchają i takie, co na mapach się znają) Dlaczego mężczyźni odkładają przygotowania na ostatnią chwilę, a kobiety mają wszystko zapięte na ostatni guzik? (brr! znam takich, co skrupulatnie przez długie godziny planują najdrobniejszy szczegół i takie, które wszystko mają gdzieś) "Dlaczego mężczyźni kłamią, a kobiety płaczą?" (poprzednie pytania też były tytułami). Obserwacja zachowań ludzkich, wiedza i humor oto mieszanka serwowana przez Allana i Barbarę Pease. A tam między innymi siedem męskich zachowań, które doprowadzają kobietę do szału (mnie ciekawi - jaki to rodzaj szału? szał-zabić go czy szał-nie mogę bez ciebie żyć?).
Tajemnica. Obsesja. Zbrodnia. Szekspir lepiej by tego nie wymyślił. Hm... Najlepiej to Deaver wymyślił Szekspira i jego natchnienie (zbiór opowiadań "Spirale strachu"; w skali od 1 do 10 dałabym może tylko 5, ale zmierzyć się z tekstem z pewnością warto). "Szyfr Szekspira" to, jak podkreśla Świat Książki: - Brawurowy thriller z akcją, która rozgrywa się zarówno współcześnie jak i w czasach elżbietańskich, osnuty wokół tajemnic związanych z życiem Williama Szekspira. O jego sztukach wiemy wszystko poza jednym: czy je w ogóle napisał? Na ucieczkę przed nieodgadnionym zabójcą zaprasza Jennifer Lee Carrell.
Powieści psychologiczne z wątkiem kryminalnym były jej żywiołem. Jak określił kiedyś Graham Greene: - Stworzyla specyficzny świat - klaustrofobiczny i irracjonalny - w którym nieodmiennie towarzyszy nam uczucie osobistego zagrożenia. Te słowa dotyczą twórczości Patricii Highsmith. A książka, o której dziś będzie mowa to "Gra Ripleya". Autorka "zamieniła w niej role". Narratorem został Ripley. I tu zdania od wydawcy: - Dzięki temu czytelnik może lepiej poznać zawiłą psychikę mordercy mistrzowsko manipulującego spotykanymi osobami. Szybkie zwroty akcji i dokładny opis mechanizmu zbrodni powodują, że "Gra Ripleya" łączy zalety powieści sensacyjnej i czarnego kryminału.
Oczywiście, że odwrotnie. Nie ma jednak, co wydziwiać - jeśli ktoś oglądał choć jeden odcinek serialu "Kości" emitowanego w niedzielne wieczory przez stację Polsat, sięgnie i po książkę. W czytelniczym konfesjonale mogę wyznać grzech - nie miałam pojęcia, że serial powstał na podstawie powieści Kathy Reichs. Co można powiedzieć o serialu? Na niedzielny odpoczynek w sam raz - można się pośmiać z dialgów współpracowników doktor Brennan. I najmilsza ciekawostka jaką wreszcie dostrzegłam - w serialu Brennan jest antropologiem i pisze książki o Kathy Reichs. W życiu oczywiście jest odwrotnie - to Reichs jest antropologiem i pisze książki o Brennan. Ot tyle. "Śmiertelne decyzje".
