Kim jest Arael Zurli?
Kobietą? Mężczyzną? A może grupą kilku osób? Budzi coraz większe emocje. A kluczy do rozwiązania tajemnicy jest bardzo dużo, a i one same rozrzucone są w wielu miejscach. Jak na razie – niedostępnych.
Dom bez mężczyzn = dom szczęśliwy?
Z początkiem lipca w księgarniach będziemy mogli kupić belgijski "Dom bez mężczyzn". Tą książką zadebiutowała Karine Lambert (na swoim koncie ma również inne powieści; kto wie, jeśli ta przypadnie nam do gustu, być może wydawnictwo Prószyński pokusi się o kolejne publikacje autorki), która do czasu wydania "Domu…" zajmowała się głównie fotografią. Książka mówi o kobietach mieszkających w jednej kamienicy, które różni wszystko, a łączy jedno – powiedziały "Stop" miłości. Czy coś się zmieni? Oczywiście. Jak w wielu publikacjach tego typu, ale… No właśnie, zawsze istnieje jakieś "Ale", które przyciąga.
Rozłąka, czyli uczta wyobraźni z Magiem
Niejednej osobie wydawnictwo Mag kojarzy się z genialnymi książkami fantasy i science fiction (ja uwielbiam wspomniane wydawnictwo za Scotta Lyncha i Brenta Weeksa; choć warto zaznaczyć, iż znacznie więcej książek doskonałych autorów uzyskaliśmy od Maga), stąd szybko moją uwagę przykuła okładka "Rozłąki". Była po prostu… inna. Okazuje się, że książka (napisana przez Christophera Priesta 13 lat temu; znany u nas z "Łagodnej kobiety" i "Prestiżu"), która ukaże się 26 czerwca, reprezentuje serię Uczta Wyobraźni i… choćby za to powinno się ją przeczytać. To bowiem gwarancja, na której warto się oprzeć.
Czytaj i oglądaj, czyli książka i film w jednym – da się?
O tym, że autorzy próbują zainteresować czytelników czymś więcej niż tylko słowami (o zgrozo! przecież od wieków to właśnie słowa były najważniejsze!), wiemy od lat. Tworzone są filmowe trailery zachęcające do wzięcia danej publikacji do ręki (przyznaję – osobiście jestem zwolenniczką takich działań), łączone różne poziomy zaangażowania w książkach cyfrowych (jak w "Starości aksolotla" Jacka Dukaja: tekst – hipertekst – art – real). Teraz mamy "Notebooka" Tomasza Lipko, czyli słowa wzbogacone obrazem. Pamiętacie wideo z "Przebudzenia" Stephena Kinga? Tutaj dostaniemy znacznie więcej takich smaczków. Premiera 2 lipca.
Naukowo-baśniowy atlas wszechświata… 
Renata Blicharz… Osoby, które znają twórczość poetki, zapewne z radością zanurzą się w ten wywiad. Osoby, które nie miały przyjemności poznać wierszy z książek poetyckich sygnowanych powyższym nazwiskiem, powinny zacząć od poniższych zdań. Jedno jest pewne – Renata Blicharz czaruje. Wabi. A gdy już wpadnie się w sidła Jej słów, nie chce się uwolnić. Oto zniewolenie w najlepszym wydaniu.
Nie wiem, czy jeszcze coś takiego istnieje, ale wiele lat temu były karty do gry (?), których nazwa brzmiała "Flirt". Moment... Sprawdziłam! Jest! "Flirt towarzyski" - no proszę! Google prawdę Ci powie - jak mawiają znajomi informatycy! Zatem można grać, bawić się, a może uczyć. Jeśli jednak nie macie tyle odwagi, by w karty się zaopatrzyć i ubóstwianego mężczyznę przed sobą posadzić, a następnie zmusić do gry, zabierzcie się za lekturę "Jak dobrze wyjść za mąż po czterdziestce" Anny Klary Majewskiej. Autorka podpowie wam, jakie są generalne techniki flirtowania. Próbka poniżej (plus dowód na to, że poradnik wcale nie musi wyglądać jak poradnik).
Kirył ma problem. Przyszedł do własnego mieszkania, a okazało się, że własne to już dawno nie jest. Szukał swoich danych w instytucjach i dokumentach, ale i tu niespodzianka - Kiryła brak. Prawie jak w dowcipach... Cytując jednak Siergieja Łukjanienkę: - Cały problem takich dowcipów polega na tym, że są przerobkami starych kawałów. I nawet jeśli nie jesteś fanem książek o Harrym Potterze, gry w MTG, czy, nie daj Boże, rapu, i tak znasz te dowcipy. Czy "Czystopis" można nazwać przeróbką "Brudnopisu"? Raczej nie - wątek ten sam, ale treść zupełnie odmienna. Czy zatem można choćby podejrzewać, że druga powieść o "wykasowanym" z rzeczywistości dwudziestokilkulatku jest kalką? Nie daj Boże! I Bóg... nie dał.
Czy prawdą jest, iż Danuta Noszczyńska hipnotyzuje lekkością pióra? Tak. Autorka pisze o kobietach i dla kobiet. Przy jej książkach potrafią zrelaksować się czytelniczki w różnym wieku (wiem, gdyż przeprowadzałam "osobiste doświadczenie"; poprzednią książką - "Hormon nieszczęścia", były zachwycone kobiety w przedziale wiekowym 21-55). Czy "Mogło być gorzej" również przypadnie im do gustu? Myślę, że może nawet bardziej niż inne powieści pisarki. Po czasie singielek przyszedł okres na mężatkę z dwójką dzieci. A takie, to dopiero mają życie! Sama radość? Prawie... Oszaleć z nią można. Spójrzcie, jak radzi sobie Julka.
Stan nieważkości, w jakim na krótko pogrążył się mój umysł, złagodził nieco niemiłe przedporanne błyski świadomości. Wtedy oczami wyobraźni ujrzałam, jak dyrekcja składa się do strzału i celnie mierzy do mnie: "Protokół z ostatniej rady! Protokół z prowadzenia Teatru Szeleszczącego Papieru! Plan rozwoju zawodowego!". Jezu! Znowu się zacznie!
"Życie skrojone na miarę" to debiut literacki Janusza "Krawca" Wiśniewskiego. Uściślając - to pierwszy tom powieści z elementami autobiografii (tom drugi powinien pojawić się w księgarniach w pierwszym kwartale 2009 roku). Czytelnicy dzielą się na różne grupy. Są tacy, którzy wręcz namiętnie zaczytują się w debiutach i tacy, którzy sięgają po nie dopiero wtedy, gdy autor udowodni swój talent kolejną publikacją. Właśnie dlatego dziś dostajecie fragment książki Wiśniewskiego. Może pomoże wam zdecydować się na tę lekturę już teraz. A warto, bo powieść rzeczywiście potrafi wciągnąć.
Dziś na łamach PL dłuższy fragment "Tajemnej historii Moskwy". Czytanie możecie rozpocząć od pierwszej strony debiutu Ekateriny Sedii. Dlaczego właśnie od początku? Otóż dlatego, że jestem w trakcie lektury powieści (recenzja niebawem w PL) i mogę śmiało rzec, że tych kilka początkowych stron już wystarczająco zachęca do kupna książki. "Tajemna..." trafiła na listę najlepszych książek powieści SF i fantasy wydanych w roku ubiegłym w Stanach Zjednoczonych. Czy słysznie? Moim zdaniem tak. Wy możecie sądzić inaczej. Zanim jednak wyrobicie sobie zdanie przeczytajcie choć ten fragment. 
Czy zaskoczeniem jest fakt, że "Księga cmentarna" Neila Gaimana jest bestsellerem w Stanach Zjednoczonych? Nie sądzę. Raz to Gaiman. Dwa to pierwsza książka dla młodzieży od czasu fenomenalnej "Karoliny". Trzy to wyobraźnia autora, który wykorzystał motyw przewodni z "Księgi dżungli" Kiplinga i stworzył Nika, jedynego żyjącego mieszkańca cmentarza. Można by tu jeszcze mnożyć te wyliczenia, ale... szkoda czasu. Chcecie się dowiedzieć, czy wychowany przez duchy chłopak doświadczy cudów i terroru żywych i umarłych? Jeśli jeszcze nie należycie do legionów fanów (zarówno młodszych jak i starszych) Gaimana, może przekona was właśnie "Księga cmentarna". Oto fragment.
Jacek Piekara - nazwisko doskonale znane polskim miłośnikom fantasy. Z przyjemnością informuję, że jest już w sprzedaży "Alicja i Ciemny Las" (kontynuacja "Alicji").
