Kim jest Arael Zurli?
Kobietą? Mężczyzną? A może grupą kilku osób? Budzi coraz większe emocje. A kluczy do rozwiązania tajemnicy jest bardzo dużo, a i one same rozrzucone są w wielu miejscach. Jak na razie – niedostępnych.
Dom bez mężczyzn = dom szczęśliwy?
Z początkiem lipca w księgarniach będziemy mogli kupić belgijski "Dom bez mężczyzn". Tą książką zadebiutowała Karine Lambert (na swoim koncie ma również inne powieści; kto wie, jeśli ta przypadnie nam do gustu, być może wydawnictwo Prószyński pokusi się o kolejne publikacje autorki), która do czasu wydania "Domu…" zajmowała się głównie fotografią. Książka mówi o kobietach mieszkających w jednej kamienicy, które różni wszystko, a łączy jedno – powiedziały "Stop" miłości. Czy coś się zmieni? Oczywiście. Jak w wielu publikacjach tego typu, ale… No właśnie, zawsze istnieje jakieś "Ale", które przyciąga.
Rozłąka, czyli uczta wyobraźni z Magiem
Niejednej osobie wydawnictwo Mag kojarzy się z genialnymi książkami fantasy i science fiction (ja uwielbiam wspomniane wydawnictwo za Scotta Lyncha i Brenta Weeksa; choć warto zaznaczyć, iż znacznie więcej książek doskonałych autorów uzyskaliśmy od Maga), stąd szybko moją uwagę przykuła okładka "Rozłąki". Była po prostu… inna. Okazuje się, że książka (napisana przez Christophera Priesta 13 lat temu; znany u nas z "Łagodnej kobiety" i "Prestiżu"), która ukaże się 26 czerwca, reprezentuje serię Uczta Wyobraźni i… choćby za to powinno się ją przeczytać. To bowiem gwarancja, na której warto się oprzeć.
Czytaj i oglądaj, czyli książka i film w jednym – da się?
O tym, że autorzy próbują zainteresować czytelników czymś więcej niż tylko słowami (o zgrozo! przecież od wieków to właśnie słowa były najważniejsze!), wiemy od lat. Tworzone są filmowe trailery zachęcające do wzięcia danej publikacji do ręki (przyznaję – osobiście jestem zwolenniczką takich działań), łączone różne poziomy zaangażowania w książkach cyfrowych (jak w "Starości aksolotla" Jacka Dukaja: tekst – hipertekst – art – real). Teraz mamy "Notebooka" Tomasza Lipko, czyli słowa wzbogacone obrazem. Pamiętacie wideo z "Przebudzenia" Stephena Kinga? Tutaj dostaniemy znacznie więcej takich smaczków. Premiera 2 lipca.
Naukowo-baśniowy atlas wszechświata… 
Renata Blicharz… Osoby, które znają twórczość poetki, zapewne z radością zanurzą się w ten wywiad. Osoby, które nie miały przyjemności poznać wierszy z książek poetyckich sygnowanych powyższym nazwiskiem, powinny zacząć od poniższych zdań. Jedno jest pewne – Renata Blicharz czaruje. Wabi. A gdy już wpadnie się w sidła Jej słów, nie chce się uwolnić. Oto zniewolenie w najlepszym wydaniu.
19 września nastaje dla Roberta Redicka wielki dzień. Dlaczego? Otóż dlatego, że w ten oto dzień wchodzi na kolejny literacki rynek. Kolejne państwo. Kolejni czytelnicy. Kolejni fani. Dziś specjalnie dla was fragment "Sprzysiężenia Czerwonego Wilka", książki, która rozpoczyna nową trylogię. Na świecie już jest bestsellerem. U nas musi jeszcze na to poczekać. Czy zdobędzie uznanie Polaków? Oby! O tej powieści padło już w PL wiele słów: recenzja, zwykłe informacje o publikacji... Ile, by jednak ich nie było, zawsze będzie za mało. Wystarczającą ilość mogłaby dać tylko sama lektura (stąd fragment), ale... i ona nie da. Redick bowiem wciąga w niezwykłą przygodę. Przygodę, z której nie chce się wyjść.
Śmierć, Ta Która Niszczy Rozkosz i Rozdziela Towarzyszy, w końcu przybyła. Czerń. Nicość. Nie wiedział nawet, że jego serce przestało bić na zawsze. Nicość. A potem otworzył oczy. Serce biło mocniej. Był silny. To fragment książki "Gdzie wasze ciała porzucone". Książki, która rozpoczyna jeden z najsłynniejszyh cykli fantastycznych. Autorem jest Philip Jose Farmer - trzykrotny laureat Nagrody Hugo. Czy rzeczywiście warto było nagradzać pisarza, zobaczcie sami. Poniżej słowa powieści, która powstała ponad trzydzieści lat temu... 
"Noc blizn" to najnowsza propozycja wydawnictwa Mag, debiut Alana Campella. We fragmencie, który dziś pojawia się w PL znajduje się treść prologu i część pierwszego rozdziału. Wszystko po to, byście mogli pochłonąć sam początek powieści. A to on właśnie jest bardzo ważny - to tu poznajemy historię, która wydarzyła się dwa tysiące lat temu, a następnie przetransportowani zostajemy w czasy współczesne Dilla, młodego anioła, potomka wojskowych archontów. Dill żyje pod kloszem, nie potrafi nawet władać mieczem. Wszystko jednak się zmieni - anioł będzie musiał stanąć w obronie swojego miasta. 
Monika Sawicka na okładce "Kruchości porcelany" napisała: - Boże, daj mi siłę, bym mogła dalej udawać, że świat jest taki, jak sobie wymyśliłam, obdarz mnie chwilową głuchotą i ślepotą na czas zderzenie z rzeczywistością. Napisała tak, jak czuła. Zresztą jak sama mówi, zawsze tak pisze. Krucha siłaczka... Tak, to do niej pasuje. "Kruchością..." zdobyła wielu fanów. Dlaczego? Może powód takiego powodzenia wśród czytelników tkwi w sposobie pisania? Tak prostym, a jednocześnie głębokim i szczerym. Ta książka jest najlepsza w dorobku pisarki. Jednak nie tylko dlatego warto po nią sięgnąć. Dziś prezentujemy fragment powieści - poznajcie strach i ból przed utratą części siebie.
"Jesteś doskonały" - ilu mężczyzn chciałoby usłyszeć takie słowa od kobiety? Zapewne nie aż tylu co kobiet, gdyby odwrócić sytuację i na miejscach nieco płcią zamieszać. Dlaczego? Bo kobiety są próżne? Na swój sposób może i tak. Nie ukrywajmy jednak, że mężczyźni też lubią, gdy łechta się ich ego. Tommy z "Ssij, mała ssij" Christophera Moore'a ma nieco utrudniony wybór: cieszyć się, że Jody przekonuje go o tym, że pryszcze z jego twarzy poszły... w szeroki świat, palce u nóg są proste, a mały (palec rzecz oczywista) się nie wygina, czy może rozpaczać, że jest doskonały, ale uściślijmy - jest doskonałym wampirem? Przeczytajcie fragment książki, w której humor rozgościł sie na dobre. 
"Nocny Patrol", "Patrol Zmroku", "Ostatni Patrol", "Dzienny Patrol" - oto Patrole Siergieja Łukjanienki. Siły Ciemności, siły Światła, Zło i Dobro... Czy status qou zostanie utrzymany? Na podstawie książek tego rosyjskiego autora powstają filmy i gry komputerowe. Łukjanienko nie jest już tylko znany w Rosji. Nie jest znany tylko w Europie. Magia jego powieści sięga mackami znacznie dalej. Dzisiaj do poczytania dostajecie fragment megahitu wydawniczego zatytułowanego "Dzienny Patrol". A precyzując - prolog "Część pierwsza. Nieupoważnionym wstęp dozwolony".
84 x 53 to wymiary Chusty z Oviedo. Owa chusta, według tradycji chrześcijańskiej, przykrywała twarz Jezusa. Czy w czasach obecnych można z niej pobrać DNA? Czy można sklonować Chrystusa? Leonardo Foglia i David Richards pozwolili swoim bohaterom na taki eksperyment. Jego owocem ma zostać dziecko - krew z krwi Chrystusa. "Całun z Oviedo" (w najbliższych dniach w PL ukaże się recenzja książki) kierowany jest między innymi do miłośników intryg pokroju "Kodu Leonarda da Vinci". Przekonajcie się sami, czy rzeczywiście porównanie jest trafne. Specjalnie dla was fragment powieści (pierwsze dwa rozdziały).
Dariusz Rekosz ma zdolności do wymyślania słów, które ciężko wymówić. Do tej pory uważałam, że jednym z trudniejszych zadań jest szybkie wymówienie "wygumoleumować" (straszy tylko na początku). Jakiś czas temu druga część "Szyfru Jana Matejki" miała nosić podtytuł "Wytrych von Arschensteina", ale chyba tylko i wyłącznie w zrozumieniu dla ludzi, którzy nie chcieli łamać sobie języka, zmieniono go na "Ko(s)miczną futrynę". Rekosz jednak lubi znęcać się nad czytelnikami, więc stworzył bohatera o personaliach Al’Chorezmi Muhamad Arsch Musa. Dzięki Bogu oprzytomniał i przechcił go na polskiego Mundka. I chwała mu za to!
